Hipnoza jest dla osób z wyobraźnią - łatwiej ćwiczyć wyobraźnię niż nieuchwytną wolę. Wyobraźnia płynie swobodnie, minimalizując stres. Rekomendowana dla umiejących skupić się na jednym temacie.
Pomaga między innymi w leczeniu nawyków, bólu, uzależnień oraz problemów osobistych. Jednakże ważną rolę w tej terapii odgrywa motywacja - jeśli jest słaba, to rezultat też nie będzie satysfakcjonujący. Równie istotne przy próbie dotarcia do źródła zaburzeń są relacje między pacjentem a terapeutą, a także wpływ otoczenia.
Terapeuta nie jest artystą cyrkowym, nie używa magii, żeby narzucić pacjentowi niechcianą sugestię. Hipnoza to naturalny stan umysłu. Nie ma żadnej tajemniczej manipulacji! Tu wykorzystuje się jedynie ukryte siły pacjenta. Terapeuta wykorzystujący tę technikę:
Hipnoza ułatwia zmierzenie się z przeszkodami - albo pokonasz przeszkody, albo zostaniesz przez nie pokonany. Stanowi nieocenioną pomoc w dokonywaniu wyborów. A wybór masz zawsze - zamiast „tak” albo „nie”, używaj „wolę”. Jeśli ty nie dokonasz wyboru zrobią to za ciebie inni, nie zawsze zainteresowani działaniem dla twojego dobra.
Hipnoterapia wspomaga oczyszczanie umysłu z błahostek i śmieci. To jak wyrzucanie bezużytecznych staroci z szafy. „Życiowe baterie” zostają naładowane, odmłodzone, pobudzone. Wykorzystuje nieograniczoną moc, która w nas tkwi. Jeśli nią mądrze pokierujemy, to osiągniemy panowanie nad sobą. Dzięki niej możemy uciec od chorób fizycznych i psychicznych i żyć w miarę szczęśliwie. To też technika „wykasowywania” bólu, bezsenności czy palenia.
Wydobywa w nas niewykorzystane zasoby - może obudzą się w tobie zdolności, o które się nie podejrzewałeś? Twój umysł jest jak komputer - zarejestruje informacje i znajdzie sobie sposób żeby „myślenie życzeniowe” stało się rzeczywistością.
Dzięki hipnozie możemy dostać się do umysłu, „rozciągnąć” go, doprowadzić do zachowań odruchowych, doświadczyć wrażeń, które zostają w banku pamięci. To samoukierunkowanie, samoochrona.
Ten rodzaj terapii właściwie każdemu pomaga. Osoby przewlekle chore mogą poddawać się leczeniu hipnotycznemu po konsultacji z lekarzem. Małe dzieci i osoby głęboko upośledzone umysłowo trudno zahipnotyzować, ponieważ nie rozumieją co terapeuta robi i nie potrafią skupić się na głosie.
Najważniejsza jest wola zmiany i współpraca z terapeutą - z przewodnikiem łatwiej dotrzeć do miejsca przeznaczenia.
Hipnoza wykorzystuje ukryte siły pacjenta.
hipnoza, hipnoterapia, ból, stres, uzależnienie
przejdź do listy artykułówCopyright © 2015-2024 Beata Gaszyńska